Kahramanmaraş merkezli depremde yüzlerce ev yıkılırken, bazı evler hasarlı veya ağır hasarlı olarak ayakta kaldı.
Depremin vurduğu illerden biri olan Gaziantep Nurdağı’nda hasar gören evlerde yaşayanlar eşyalarını tahliye etmeye çalıştı.
Özellikle üst katlarda oturanlar, hasar nedeniyle evlerine giremezken, çareyi vinç desteğinde buldu. Evin penceresinden asansör sistemiyle indirilen eşyalar kamyonlara yüklendi. Ancak hayatta kalanlar, nakliye fiyatlarının fırsatçılığından şikayet ettiler.
”9 BİN LİRE İSTENİYOR”
Kurbanlardan Ramazan Özkan, “Biri gelip 9 bin lira istedi. Yalnızca indirmeler değil, bağlantı noktaları bile. Belli ki fırsatçılık var” dedi. Sevkiyatlardan sorumlu Abdurrahman Şahin fiyat artışını kabul etti ancak yüzde 100’e varan artış olmadığını savundu.
Nurdağı’nda yaşayan ve depremde evi ağır hasar gören Özkan, “İlk deprem olduğunda ayağa kalkıp bitmesini bekledik. Durmadı. Düştük, ikinci depremde bir bina çöktü. Duvarlar yıkılmış, sütunlar sağlam. İlk gün altınımız, paramız, her şeyimiz içerideydi” dedi.
“BU KESİNLİKLE FIRSATTIR”
Özkan, “Köye gitmeyi düşünüyoruz. Bakalım burada ne olacak, arsamız var, dükkanımız var. Bir yerde bir şeyler yapmamız gerekecek. Ya da başka bir şehre gideceksin. Ev bulamıyorum. Antep’te 5-6 bin diyorlar. Mersin’i aradık, aynı şey. 9.000 lira isteyen boşlukları indireceğini söylüyor. Yerde bırakacağını ve arabaya bile koymayacağını söylüyor. Fırsatçılık elbette var. Bir hafta sonra kendisi bana yalvarıyor olacak.”
“YÜZDE 100 FİYAT ARTIŞI SORUN DEĞİL”
Fiyat eleştirilerine ilişkin taşıyıcı Abdurrahman Şahin, “Daha önce 4 bin liraya taşıdığımız eşyayı şimdi 5 bin liraya kaydırıyoruz. Para her şey değildir, ama adam fazladan 100-200 alırsa çünkü tepe her zaman çatlaktır, bu da dikkate alınmalıdır. %100 fiyat artışı yoktur. Amacımız insanlara zarar vermek değil.
Hepsi yok olacak diye bu ovalardan çıkan her şeyin kar olduğunu söylüyorlar. Ne olduğu belli değil. Bu binaların da sağlamları var, onları belirliyoruz ve genellikle sağlam binalarda iş buluyoruz. Sadece ev aletleri ve kanepeler alıyoruz, küçük şeyleri umursamıyoruz, ciddiye almıyoruz. Kim olsa aynısını yapardı. Normal bir yerde iş var, çatışma bölgesi gibi bir yerde iş var” dedi.
Çadırda yaşayan bir başka kişi de eşyalarını kurtarmaya çalışırken, “Çok şükür hayattayız, şimdi iyiyiz. Bütün eşyalarımız bu. Tencereleri falan alalım. Onlarla yemek pişireceğiz. Devletimizden tek isteğimiz bir an önce bizleri sağlam bir yere oturtmasıdır. Başka hiçbir şeyimiz yok. Torunlarımı kurtarmaya yeter. Gidecek bir yerimiz yok, nasıl olsa giderdik” dedi.
